Jasna Góra - Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Jasnogórskiej |
|
Największym skarbem Jasnej Góry jest Cudowny Wizerunek Matki Bożej.
Dzięki niemu Jasna Góra stała się bardzo szybko największym sanktuarium maryjnym
w kraju, który w ówczesnym czasie miał już wiele sławnych miejsc
pielgrzymkowych. Faktu tego nie wyjaśnia ani legenda, która przypisuje autorstwo
Ikony św. Łukaszowi Ewangeliście, ani protekcja królewskiej pary Jadwigi i
Władysława Jagiełły; przyczyna musi być głębsza.
Jasnogórski Obraz od samego początku zasłynął cudami, które nadały rozgłos
Maryjnemu Sanktuarium i ściągały tłumnie pielgrzymów z całego kraju i z
Europy.
Potwierdzeniem łask otrzymywanych przez wiernych za pośrednictwem
Bogarodzicy są rozliczne wota, dynamiczny rozwój samego miejsca kultu i
wzrastający ciągle ruch pątniczy.
Należy podkreślić, iż na Jasnej Górze nigdy nie odnotowano żadnych
objawień maryjnych, jak to miało miejsce we wszystkich prawie większych
sanktuariach świata. Tajemnicą, sercem, życiem i magnesem przyciągającym do
Jasnogórskiego Sanktuarium jest Cudowny Wizerunek. Bez niego Jasna Góra byłaby
zbiorem budynków, pamiątek, dzieł sztuki; może pięknym i bogatym, lecz martwym
muzeum.
Obraz Matki Bożej Jasnogórskiej zalicza się do ikon określanych nazwą
Hodegetria. Określenie to oznacza Tę, która prowadzi. Ikona przedstawia Maryję -
Matkę Boga z Dzieciątkiem Jezus, które jest Synem Bożym i Jej Synem. W tym
znaczeniu Ikona Jasnogórska jest przekazem wydarzenia biblijnego, które
uobecnia, pobudza do refleksji i skłania do modlitwy.
|