2008-03-13

W dniach 9-11 marca 2008 r. w warszawskim kościele pw. św. Benona odbyły się rekolekcje wielkopostne. Przez trzy kolejne dni, odprawianej w kościele redemptorystów Mszy świętej w rycie trydenckim, towarzyszyły nauki wygłaszane przez O. Tomasza Dąbka OSB, benedyktyna z Tyńca.

Pierwszego dnia, rekolekcjonista podzielił się z licznie zgromadzonymi wiernymi swoimi wspomnieniami związanymi z liturgią w Klasycznym Rycie Rzymskim, wskazując przy tym na ustawienie kapłana odprawiającego Mszę św., versus Dei,  jako symbol podążania Kościoła za swoim Pasterzem, Jezusem Chrystusem.

W poniedziałek, kaznodzieja nawiązał do czytanego tego dnia fragmentu Pisma Świętego (Jon 3, 1-10). Przypomniał, że owocem nawoływania przez Jonasza mieszkańców Niniwy do skruchy względem Boga było gruntowne nawrócenie mieszkańców miasta. Posłanie proroka dotarło także do króla tego miasta, który nakazał poddanym ścisły post i modlitwę. W tym kontekście rekolekcjonista wskazał rolę władzy, której działanie w pewnych przypadkach może być budujące.
Nakazany przez władcę Niniwy post, poza ludźmi, objął także należące do nich zwierzęta. Ten fragment Księgi Jonasza przywołał inne nawiązanie do współczesności. Wielu ludzi z troską pochyla się nad niedolą bezdomnych zwierząt, stara się im pomagać zarówno materialnie, jak i czynnie. Z pewnością są to działania bardzo chwalebne, ale nie można przy tym zapominać o pomocy biednym i pokrzywdzonym bliźnim. W większości przypadków miłosierdzie okazane ludziom ma bowiem znacznie większą wartość – nierzadko może ratować także ich dusze.

Dokonując każdego uczynku miłosierdzia pamiętać należy, że robienie tego dla pozyskania uznania innych w dużym stopniu deprecjonuje jego wartość ponadczasową. Podziw innych za dokonane chwalebne czyny jest bowiem odebraniem za nie nagrody już za życia. O wiele większą wartość ma jednak nagroda wieczna. Na tę jednak zasłużymy, jeśli nie będziemy oczekiwali za swoje czyny nagrody na ziemi.
Po zakończeniu Mszy świętej, ojciec rekolekcjonista, skierował słowo do młodzieży i młodych małżonków. Ukazał postać Matki Bożej i św. Józefa, którzy w momencie przyjścia na świat Jezusa byli ludźmi młodymi. Częste przedstawianie w ikonografii i literaturze św. Józefa jako starca wydaje się błędne. Uwzględniając tradycje żydowskie, św. Józef w chwili zaślubin Maryi miał bowiem najprawdopodobniej około 18 – 25 lat. Mimo młodego wieku, święci rodzice potrafili podjąć olbrzymią odpowiedzialność za swoje czyny. Ta umiejętność przyjmowania konsekwencji za dokonane wybory życiowe powinna być wzorem do naśladowania dla wszystkich.

We wtorek rekolekcyjna Msza święta uświetniona została przez występ scholi gregoriańskiej a w  kazaniu O. Dąbek mówił min. o różnicach między Ewangelią św. Jana, a pozostałymi odnośnie terminu Męki Pańskiej. Wynika ona z różnic w kalendarzach używanych ówcześnie przez lud żydowski i kapłanów. Według tej interpretacji, pojmanie Pana Jezusa nastąpić mogło już we wtorek, a więc wydarzenia których pamiątkę obchodzimy w Wielkim Tygodniu rozgrywać się mogły nieco dłużej. W drugiej części kazania rekolekcjonista nawoływał do częstego przystępowania do sakramentu spowiedzi. Odwlekanie tego katolickiego obowiązku przyrównał do odwlekania wizyty u lekarza, specjalisty… im później się na nią zdecydujemy, tym szkody wyrządzone przez opieszałość robią się bardziej dotkliwe, te na ciele jak również i na duszy.

Po Mszy świętej ostatnie rozważanie rekolekcyjne skierowane zostały do rodziców. Zaczęły się one od stwierdzenia, że ludzie są powołani do rodzicielstwa, co wynika z naszej natury – istot stworzonych na obraz i podobieństwo Boga Ojca. W wychowaniu potomstwa zastępujemy zatem samego Pana Boga, podobnie jak przy przekazywaniu daru życia jesteśmy narzędziem Boga – dawcy wszelkiego życia. Małżonkowie powinni pamiętać o wzajemnym okazywaniu sobie szacunku i miłości, gdyż (poza wiarą) obowiązani są do przekazania tych wartości dzieciom. Często zdarza się mimo to, że małżeństwa się rozpadają. Przyczyną tego smutnego faktu może być, między innymi, różnica w wyznaniu lub religijności małżonków. W takich przypadkach może także dojść do utraty wiary przez jednego z małżonków. Oby przykład Świętej Rodziny wzmacniał nasze chrześcijańskie i katolickie rodziny.

 

 J. F.

 

---

 

Więcej o Mszy trydenckiej u św. Benona w Warszawie