Św. Jan Fisher, kardynał i męczennik, wyraził już w 1526r. następującą prawdę: „Kiedy obserwuje się uważnie okresy duchowego rozkwitu Kościoła i czasy degeneracji oraz podejmowane raz po raz reformy, dochodzi się do wniosku, że przyczyną degeneracji w Kościele są prawie zawsze nonszalancja i nadużycia w podejściu do Najświętszego Sakramentu ołtarza. Z drugiej strony zaś można zauważyć, że czasy autentycznej reformy i rozkwitu życia Kościoła poprzedzała zawsze pełna delikatności pobożność wobec Najświętszego Sakramentu.”

Cud eucharystyczny w Sokółce

Kościół uczy nas, że im bardziej wierni wzrastają w wierze w Boską rzeczywistość Komunii świętej, tym bardziej powinni okazywać szacunek i świętość wobec konsekrowanej Hostii. Świętość oznacza wewnętrzną czystość duszy, wolność od grzechu śmiertelnego i bycie w stanie łaski uświęcającej.(...) Jeśli nie wypada, by do jakichkolwiek świętych czynności przystępowano inaczej niż święcie, to z pewnością im bardziej jest znana chrześcijaninowi świętość i Boskość tego niebiańskiego Sakramentu, tym bardziej musi się strzec, żeby do jego przyjęcia nie przystępować bez wielkiego uszanowania i świętości, zwłaszcza, że czytamy u Apostoła te groźne słowa: „Kto spożywa i pije niegodnie, nie zważając na Ciało Pańskie, sąd sobie spożywa i pije” (Kor 11,29).

Bp Athanasius Schneider „Corpus Christi. Komunia święta i odnowa Kościoła” s.49-55