Reguła Św. Benedykta (fragment) |
|
Słuchaj, synu, nauk mistrza i nakłoń [ku nim] ucho swego serca.
Napomnienia łaskawego ojca przyjmuj chętnie i wypełniaj
skutecznie, abyś przez trud posłuszeństwa powrócił do Tego, od którego
odszedłeś przez gnuśność nieposłuszeństwa. Do ciebie więc kieruję teraz
moje słowa, kimkolwiek jesteś ty, co wyrzekasz się własnych chęci, a chcąc
służyć pod rozkazami Chrystusa Pana, prawdziwego Króla, przywdziewasz potężną
i świętą zbroję posłuszeństwa.
Przede wszystkim, gdy coś dobrego zamierzasz uczynić, módl
się najpierw gorąco, aby On sam to do końca doprowadził. Wówczas, skoro raczył
nas już zaliczyć do grona swoich synów, nie będzie musiał kiedyś się smucić
naszymi złymi postępkami. Posługując się dobrem, jakie w nas złożył,
powinniśmy zatem zawsze być Mu posłuszni, bo w przeciwnym razie mógłby nas
nie tylko wydziedziczyć, jak rozgniewany Ojciec swoich synów, lecz także
jak groźny Pan, obrażony naszą nikczemnością, wydać na wieczną karę sługi
niegodne, gdyż nie chcieliśmy iść za Nim do chwały.(...)
4. Jakie są „narzędzia” dobrych uczynków
1 Przede wszystkim kochać Boga z całego serca,
z całej duszy i z całej mocy, 2 następnie bliźniego,
jak siebie samego.
3 Następnie: nie zabijać.
4 Nie cudzołożyć.
5 Nie kraść.
6 Nie pożądać.
7 Nie świadczyć fałszywie.
8 Szanować wszystkich ludzi.
9 Nie czynić nikomu tego, co tobie niemiłe.
10 Wyrzekać się samego siebie, aby iść za Chrystusem.
11 Ciało poskramiać.
12 Nie szukać przyjemności.
13 Kochać post.
14 Ubogich wspierać.
15 Nagich przyodziewać.
16 Chorych nawiedzać.
17 Zmarłych grzebać.
18 Cierpiącym pomagać.
19 Smutnych pocieszać.
20 Zerwać ze sposobem postępowania tego świata.
21 Niczego nie przedkładać nad miłość Chrystusa.
22 Nie działać pod wpływem gniewu.
23 Nie zachowywać urazy.
24 Nie kryć w sercu podstępu.
25 Nie dawać fałszywego znaku pokoju.
26 Nie schodzić z drogi miłości.
27 Nie przysięgać, aby przypadkiem nie dopuścić się
krzywoprzysięstwa.
28 Prawdę wyznawać sercem i ustami.
29 Złem za zło nie odpłacać.
30 Krzywdy nie wyrządzać, a wyrządzone cierpliwie
znosić.
31 Miłować nieprzyjaciół.
32 Złorzeczącym nie złorzeczyć, ale raczej ich
błogosławić.
33 Dla sprawiedliwości znosić prześladowanie.
34 Nie być pysznym.
35 Ani pijącym zbyt dużo.
36 Ani żarłokiem.
37 Ani ospałym.
38 Ani leniwym.
39 Nie szemrać.
40 Nie obmawiać.
41 Nadzieję swoją w Bogu pokładać.
42 Widząc w sobie jakieś dobro, przypisywać je Bogu,
nie sobie.
43 Zło zaś uznawać zawsze za własne dzieło i sobie je
przypisywać.
44 Lękać się dnia sądu.
45 Drżeć przed piekłem.
46 Całą duszą pragnąć życia wiecznego.
47 Śmierć nadchodzącą mieć codziennie przed oczyma.
48 W każdej chwili strzec swego postępowania.
49 Uważać za rzecz pewną, że Bóg patrzy na nas na każdym
miejscu.
50 Złe myśli przychodzące do serca natychmiast rozbijać
o Chrystusa i wyjawiać je ojcu duchownemu.
51 Strzec ust swoich od złej i przewrotnej mowy.
52 Nie mieć upodobania w wielomówstwie.
53 Nie wypowiadać słów czczych lub pobudzających do
śmiechu.
54 Nie lubować się w nadmiernym lub głośnym śmiechu.
55 Słuchać chętnie czytania duchownego.
56 Często znajdować czas na modlitwę.
57 Dawne swoje grzechy codziennie ze łzami
i wzdychaniem na modlitwie wyznawać Bogu.
58 A na przyszłość poprawić się z tych grzechów.
59 Nie spełniać zachcianek ciała.
60 Nienawidzić własnej chęci.
61 Poleceń opata we wszystkim słuchać, nawet jeśliby on, co
nie daj Boże, sam inaczej postępował, mając wówczas w pamięci ten nakaz
Pana: Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich
nie naśladujcie (Mt 23,2).
62 Nie pragnąć, by nas nazywano świętymi, zanim nimi
zostaniemy; lecz najpierw świętym zostać, by nazwa ta odpowiadała
prawdzie.
63 Przykazania Boże codziennie w czynach
wypełniać.
64 Kochać czystość.
65 Nikogo nie nienawidzić.
66 Nie zazdrościć.
67 Nie czynić niczego z zawiści.
68 Nie lubić kłótni.
69 Unikać wyniosłości.
70 Starszych szanować.
71 Młodszych miłować.
72 W duchu miłości Chrystusowej modlić się za
nieprzyjaciół.
73 Jeśli zdarzy się jakaś kłótnia, pojednać się przed
zachodem słońca.
74 I nigdy nie tracić ufności w miłosierdzie
Boże.
75 Oto są środki postępu duchowego.
76 Jeżeli zasady te będziemy nieustannie, we dnie
i w nocy, wypełniać i jeżeli w dzień sądu zyskają one
uznanie, wówczas otrzymamy od Pana nagrodę, którą On sam obiecał:
77 Czego oko nie widziało, ani ucho nie słyszało... jak
wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują (1 Kor 2,9).
78 Naszą zaś pracownią, w której mamy się posługiwać
pilnie tymi wszystkimi [narzędziami dobrych uczynków], jest stałe życie we
wspólnocie w ramach klauzury klasztornej.
|
