Uroczystość Bożego Ciała została ustanowiona w 1246 r. przez biskupa diecezji Liège, Roberta ze względu na objawienia św. Julianny z Cornillon, augustianki. W roku 1246 odbyła się pierwsza procesja eucharystyczna. Nieco później, z powodu cudu zaszłego na Mszy świętej uroczystość została rozszerzona na cały Kościół katolicki. Cud ten wydarzył się w Bolsenie we Włoszech. Pewien kapłan odprawiając Mszę św. wątpił o prawdziwej i rzeczywistej obecności Ciała i Przenajdroższej Chrystusowej Krwi obecnymi pod postacią chleba i wina. Wtedy z poświęconej Hostii wytrysła Krew Przenajświętsza tak obficie, że zrosiła cały korporał. Zawiadomiony o tym cudzie papież Urban IV, który przebywał wówczas w pobliskim mieście Orvieto, zabrał ten święty korporał i potwierdziwszy cud ustanowił święto Bożego Ciała w całym Kościele.

Papież Urban IV polecił na to święto opracowanie tekstów liturgicznych do Mszy świętej i do Liturgii Godzin kapłańskich św. Tomaszowi z Akwinu. Wielki doktor Kościoła uczynił to po mistrzowsku. Tekstów tych używa się do dziś - zwłaszcza często śpiewany jest hymn Pange lingua (Sław, języku tajemnicę) - i jego dwie ostatnie zwrotki (Przed tak wielkim Sakramentem).

Do dnia obecnego korporał zroszony Krwią Pańską znajduje się w bogatym relikwiarzu w katedrze Orvieto. Dotąd widać na nim plamy. W czasie procesji Bożego Ciała obnosi się go zamiast monstrancji.

procesja Bożego Ciała z korporałem w Orvieto, 2008 r.

kaplica gdzie przechowywany jest korporał zroszony Krwią Pańską w katedrze w Orvieto, Włochy