Akt osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusowemu |
|
wg Św. Małgorzaty Marii Alacoque
Ja N. oddaję i poświęcam siebie Najświętszemu Sercu Pana Jezusa Chrystusa;
moją osobę i moje życie, moje uczynki, trudy i cierpienia, aby odtąd jedynie
czcić, miłować i wielbić to Serce.
Mocno postanawiam należeć całkowicie do Niego i czynić wszystko z miłości
ku Niemu, wyrzekając się z całego serca wszystkiego, co by Mu się mogło nie
podobać.
Ciebie, o Najświętsze Serce, obieram jako jedyny przedmiot mojej miłości,
jako obrońcę mego życia, jako rękojmię mego zbawienia, jako lekarstwo na moją
słabość, jako naprawienie wszystkich błędów mojego życia i jako pewne
schronienie w godzinę mej śmierci.
O Serce Jezusa pełne dobroci, bądź moim usprawiedliwieniem wobec Boga Ojca
i odwróć ode mnie Jego sprawiedliwe zagniewanie.
O Serce pełne miłości, w Tobie pokładam całą moją ufność, ponieważ obawiam
się wszystkiego ze strony mojej skłonności do czynienia zła, natomiast
spodziewam się wszystkiego od Twojej dobroci.
Wyniszcz we mnie wszystko to, co może się Tobie nie podobać, albo
sprzeciwiać. Niech Twoja czysta miłość tak głęboko przeniknie moje serce, abym
nigdy nie zapomniał(a) o Tobie, ani był odrzucony(a) od Ciebie, o to błagam Cię
przez Twoją dobroć.
Niech imię moje będzie zapisane w Tobie, ponieważ pragnę, aby największym
moim szczęściem i radością było żyć i umierać jako Twój wierny sługa.
Amen.
impr., Nr 492/85 Kraków ks. Jan Vic. Gen
starsza wersja
Ja N… oddaję i poświęcam Najświętszemu Sercu Jezusowemu całego siebie:
życie moje, uczynki, trudy i cierpienia i pragnę jedynie odtąd każdą częścią mej
istoty czcić Go, miłować i wielbić.
Nieodwołalnie postanawiam do Niego zupełnie należeć i wszystko czynić dla
Jego miłości, a wyrzec się tego, coby się Mu mogło nie podobać.
Biorę Cię więc, Najświętsze Serce Jezusowe, za jedyny przedmiot mej
miłości, za opiekuna mego życia, zapewnienie mego zbawienia, wsparcie mej
słabości i niestałości, naprawę wszystkich błędów mego życia i za bezpieczne
schronienie w chwili śmierci.
Bądź więc, o Serce pełne dobroci, usprawiedliwieniem mojem przed Bogiem
Ojcem i odwróć ode mnie strzały Jego słusznego gniewu. O Serce miłości pełne!
całą mą ufność w Tobie pokładam, gdyż lękam się mej złości i słabości, a
spodziewam się wszystkiego po Twej dobroci!
Wyniszcz więc we mnie wszystko, coby Ci się nie podobać mogło lub opór Ci
stawiało ! niech miłość Twoja czysta tak się wyryje w mem sercu, abym Cię nigdy
zapomnieć nie mógł, ani się odłączyć od Ciebie i zaklinam Cię na całą dobroć
Twoją, niech imię moje będzie zapisane w Tobie, gdyż całem mojem szczęściem i
całą moją chwałą jest żyć i umierać jako Twój niewolnik.
(300 dni odpustu, ktory mozna ofiarowac zadusze czysccowe) Leon
XIII, 1 czerwca 1897
Imprimatur Zevenkerken, Festo D.N. Jesu Christi Regis 1931,
Theodorus abbas monasterii sancti Andreae
Imprimatur: Brugis, 16 Dec. 1931. Jer. Mahieu. vic.
gen.
Wersja z Mszału Rzymskiego z 1931
roku (opracował O. G. Lefebvre, Benedyktyn)
|