O Panie, dobry, bez którego woli nie spada z drzewa żaden liść, który znasz każdą myśl moją i który mię cenisz tak wysoko, że Syna Twego umiłowanego wy­dałeś na okrutną śmierć dla mego szczęś­cia, nie pozwól abym kiedykolwiek obra­ził Cię brakiem ufności. Jeśli pozwalasz, abym cierpiał i ponosił klęski, jeśli do­puszczasz nawet, abym upadł i uległ pokusom, czynisz to dla mego dobra i najtroskliwiej wtedy z niewysłowioną miłoś­cią o mnie myślisz. Pragnę zawsze rzucić się w Twoje ramiona, jak dziecko, szu­kając ratunku. Pragnę zachować zawsze niezachwianą ufność, radość i spokój, jak przystoi dziecku Władcy nad władcami, Stwórcy świata, który wszystko może, którego potęga i dobroć są nieograniczone. Amen.