Część 1 odprawia się w I i IV Niedzielę Wielkiego Postu.
ZACHĘTA (Pobudka)
1. Gorzkie żale przybywajcie,
Serca nasze przenikajcie.
2. Rozpłyńcie się, me
źrenice,
Toczcie smutnych łez
krynice.
3. Słońce, gwiazdy omdlewają,
Żałobą się pokrywają.
4. Płaczą rzewnie Aniołowie,
A
któż żałość ich wypowie?
5. Opoki się twarde krają,
Z
grobów umarli powstają.
6. Cóż jest, pytam, co się dzieje?
Wszystko stworzenie truchleje!
7. Na ból męki Chrystusowej
Żal przejmuje bez wymowy.
8. Uderz, Jezu, bez odwłoki
W twarde serc naszych opoki!
9. Jezu mój, we krwi ran
swoich
Obmyj duszę z grzechów moich!
10. Upał serca swego chłodzę,
Gdy w przepaść męki Twej wchodzę.
INTENCJA
Przy pomocy łaski Bożej przystępujemy do rozważania męki Pana naszego Jezusa
Chrystusa.
Ofiarować ją będziemy Ojcu niebieskiemu na cześć i chwałę Jego
Boskiego Majestatu, pokornie Mu dziękując za wielką i niepojętą miłość ku
rodzajowi ludzkiemu, iż raczył zesłać Syna swego, aby za nas wycierpiał okrutne
męki i śmierć podjął krzyżową. To rozmyślanie ofiarujemy również ku czci
Najświętszej Maryi Panny, Matki Bolesnej, oraz ku uczczeniu Świętych Pańskich,
którzy wyróżniali się nabożeństwem ku Męce Chrystusowej.
W pierwszej części
będziemy rozważali, co Pan Jezus wycierpiał od modlitwy w Ogrójcu aż do
niesłusznego przed sądem oskarżenia. Te zniewagi i zelżywości temuż Panu, za nas
bolejącemu, ofiarujemy za Kościół święty katolicki, za najwyższego Pasterza z
całym duchowieństwem, nadto za nieprzyjaciół krzyża Chrystusowego i wszystkich
niewiernych, aby im Pan Bóg dał łaskę nawrócenia i opamiętania.
HYMN
1. Żal duszę ściska, serce boleść
czuje,
Gdy słodki Jezus na śmierć się
gotuje;
Klęczy w Ogrójcu, gdy krwawy pot
leje,
Me serce mdleje.
2. Pana świętości uczeń zły
całuje,
Żołnierz okrutny powrozmi
krępuje!
Jezus tym więzom dla nas się
poddaje,
Na śmierć wydaje.
3. Bije, popycha tłum
nieposkromiony,
Nielitościwie z tej i owej
strony,
Za włosy targa: znosi w
cierpliwości
Król z wysokości.
4. Zsiniałe przedtem krwią zachodzą
usta,
Gdy zbrojną żołnierz rękawicą
chlusta;
Wnet się zmieniło w płaczliwe
wzdychanie
Serca kochanie.
5. Oby się serce we łzy
rozpływało,
Że Cię, mój Jezu, sprośnie
obrażało!
Żal mi, ach, żal mi ciężkich moich
złości
Dla Twej miłości!
LAMENT DUSZY NAD CIERPIĄCYM JEZUSEM
1. Jezu, na zabicie okrutne,
Cichy Baranku od wrogów szukany,
Jezu mój
kochany!
2. Jezu, za trzydzieści srebrników
Od niewdzięcznego ucznia zaprzedany,
Jezu mój kochany!
3. Jezu, w ciężkim smutku
żałością,
Jakoś sam wyznał, przed
śmiercią nękany,
Jezu mój kochany!
4. Jezu, na modlitwie w
Ogrójcu
Strumieniem potu krwawego
zalany,
Jezu mój kochany!
5. Jezu, całowaniem zdradliwym
Od niegodnego Judasza wydany,
Jezu mój
kochany!
6. Jezu, powrozami grubymi
Od
swawolnego żołdactwa związany,
Jezu mój
kochany!
7. Jezu, od pospólstwa
zelżywie
Przed Annaszowym sądem
znieważany,
Jezu mój kochany!
8. Jezu, przez ulice sromotnie
Przed sąd Kajfasza za włosy targany,
Jezu mój kochany!
9. Jezu, od Malchusa
srogiego
Ręką zbrodniczą
wypoliczkowany,
Jezu mój kochany!
10. Jezu, od fałszywych dwóch
świadków
Za zwodziciela niesłusznie
podany,
Jezu mój kochany!
Bądź pozdrowiony, bądź pochwalony,
Dla nas zelżony i pohańbiony.
Bądź
uwielbiony! Bądź wysławiony!
Boże nieskończony!
ROZMOWA DUSZY Z MATKĄ BOLESNĄ
1. Ach! Ja Matka tak żałosna!
Boleść mnie ściska nieznośna.
Miecz me serce
przenika.
2. Czemuś, Matko ukochana,
Ciężko na sercu stroskana?
Czemu wszystka
truchlejesz?
3. Co mię pytasz? Wszystkam w
mdłości,
Mówić nie mogę z
żałości,
Krew mi serce zalewa.
4. Powiedz mi, o Panno moja,
Czemu blednieje twarz Twoja?
Czemu gorzkie
łzy lejesz?
5. Widzę, że Syn ukochany
W
Ogrójcu cały zalany
Potu krwawym
potokiem.
6. O Matko, źródło miłości,
Niech czuję gwałt Twej żałości!
Dozwól mi z
sobą płakać.
Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad
nami! (3 razy)
W układzie niedzielnym:
I
Niedziela Wielkiego Postu - Część
1
II
Niedziela Wielkiego Postu - Część
2
III
Niedziela Wielkiego Postu - Część
3
IV
Niedziela Wielkiego Postu - Część 1
V
Niedziela Wielkiego Postu - Część
2
Niedziela
Palmowa
- Część
3
|
