Podzielając zależność przypomnianą przez pp. Benedykta XVI w Summorum Pontificum, iż zasada modlitwy Kościoła odpowiada zasadzie jego wiary – „Ecclesiae lex orandi eius legi credendi respondet”, postanowiliśmy jasno określić charakter duszpasterskiej strony internetowej środowisk skupionych wokół Motu Proprio, a także wszystkich, którzy wyrażą wolę uczestniczenia w liturgicznym życiu Kościoła w jego formie nadzwyczajnej, czyli wokół Mszału ogłoszonego przez pp. Piusa V i wydanego po raz kolejny przez bł. Pp. Jana XXIII w 1962 roku. Środki dla uświęcania duszy jakie otworzył przed wiernymi papież Benedykt XVI w Motu Proprio Summorum Pontificum są wystarczające i słuszne aby trwać w pełnej jedności w Świętym Kościele Katolickim w synowskim oddaniu i posłuszeństwie Ojcu Świętemu. Papieskie Motu Proprio otwiera przed wiernymi nową formę duszpasterstwa, w której bez wątpliwości sumienia mogą uczestniczyć wszyscy wierni i kapłani Kościoła Katolickiego. Słusznie zauważył pp. Benedykt XVI w Liście do Biskupów z okazji ogłoszenia SP, że sytuacja tych wiernych i kapłanów przed ogłoszeniem Motu Proprio była nacechowana chaosem i podejrzliwością ze strony niektórych kapłanów i biskupów. Papież pisał „Z drugiej strony, poza tymi grupami, dla których zabrakło precyzyjnych norm prawnych, kwestia używania Mszału z 1962 pozostała trudna, przede wszystkim dlatego, że Biskupi obawiali się, iż w tych sytuacjach kwestionuje się autorytet Soboru”. Jednakże ogłoszenie SP otwiera nowy etap w którym wierni i kapłani „znajdują tę formę spotkania z tajemnicą Najświętszej Eucharystii, która najbardziej im odpowiada” (List do Biskupów).

Podstawą duszpasterstwa, które nazwaliśmy „Forma extraordinaria Liturgiae Ecclesiae” (za Summorum Pontificum – Forma nadzwyczajna Liturgii Kościoła.) jest List Apostolski Summorum Pontificum oraz treść wyjaśniająca czyli List Jego Świątobliwości pp. Benedykta XVI do Biskupów z okazji publikacji Motu Proprio Summorum Pontificum. Łączy się z tym bezdyskusyjnie postawa posłuszeństwa i wierności Kościołowi Katolickiemu, a także uznanie i zabieganie o piękno rytu zwyczajnego, czyli Mszału pp. Pawła VI. Duszpasterstwo „Forma extraordinaria Liturgiae Ecclesiae” nie stoi w opozycji do zwyczajnej formy rytu rzymskiego, pozostaje jednak formą uwrażliwiania na ciągłość tradycji liturgicznej w ukazywaniu piękna liturgii Mszału bł. pp. Jana XXIII. Podzielamy i przyjmujemy jako swoją deklarację, słowa papieża wyrażone w Liście do Biskupów „To, co było święte dla poprzednich pokoleń, pozostaje wielkie i święte także dla nas, a więc nie może być nagle zabronione czy wręcz uważane za szkodliwe. Jest dla nas czymś dobrym, byśmy zachowali bogactwa będące owocem wiary i modlitwy Kościoła oraz byśmy dali im odpowiednie dla nich miejsce. Oczywiście, aby żyć pełną komunią, kapłani wspólnot przywiązanych do dawnego zwyczaju nie mogą z zasady wykluczać celebrowania według nowych ksiąg. Całkowite wykluczenie nowego rytu nie byłoby spójne z uznaniem jego wartości i świętości.”

Ks. Wojciech GRZESIAK
Ks. Piotr LISIECKI
Kapłani archidiecezji katowickiej

Źródło: www.adalbertus.net