Bez wspólnoty nie ma świadectwa. Mówił o tym 10 października Benedykt XVI podczas inauguracji sesji specjalnej Synodu Biskupów dla Bliskiego Wschodu. Ojciec Święty przewodniczył w bazylice watykańskiej uroczystej Mszy św. koncelebrowanej przez biskupów – uczestników zgromadzenia synodalnego. Reprezentują oni nie tylko różne kraje regionu, ale też wielość istniejących tam obrządków. Właśnie owa różnorodność jest bogactwem Kościoła tamtego regionu, dziedzica starożytnych tradycji liturgicznych, duchowych, kulturalnych i prawnych sześciu patriarchatów, a także tradycji łacińskiej.

Nawiązując do czytań mszalnych Ojciec Święty przypomniał o powszechnym powołaniu do zbawienia, które dokonuje się za pośrednictwem najpierw Izraela, następnie zaś Chrystusa i Kościoła. „Ta brama życia jest otwarta dla wszystkich, ale jest «bramą», to znaczy drogą ostateczną i niezbędną” – podkreślił Papież.

Wyjaśnił, iż chodzi o tajemnicę powszechności zbawienia a zarazem o jej ścisły związek z niezbędnym do tego historycznym pośrednictwem Jezusa Chrystusa, które poprzedziło pośrednictwo narodu Izraela i którego kontynuatorem jest Kościół.

Ojciec Święty zaznaczył, że „miłujący Bóg tworzy w świecie tajemnicę komunii ludzkiej i boskiej, historyczną i nadprzyrodzoną, dokonując tego – jeśli można tak powiedzieć – «metodą» przymierza”. „Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba pragnie prowadzić swój lud do ziemi wolności i pokoju, która nie jest z tego świata, gdyż plan Boży przekracza wymiar doczesny, ale Bóg pragnie go tworzyć z ludźmi, dla ludzi i w ludziach, wychodząc od konkretnej przestrzeni i czasu, w których oni żyją i które On sam im dał” – mówił Papież.

Ojciec Święty podkreślił szczególne znaczenie Bliskiego Wschodu w dziejach zbawienia. „Jest to bowiem ziemia Abrahama, Izaaka i Jakuba, ziemia Wyjścia i powrotu z niewoli, świątyni i proroków, ziemia, w której Syn Jednorodzony narodził się z Maryi, gdzie żył, umarł i zmartwychwstał, jest to kolebka Kościoła, utworzonego, by nieść Ewangelię aż na krańce ziemi” – przypomniał.

Papież zwrócił uwagę, że także chrześcijanie spoglądają na tę ziemię w perspektywie historii zbawienia. Zaznaczył, że miał okazję osobiście odwiedzić Turcję, Jordanię, Izrael i Palestynę oraz Cypr. Benedykt XVI wspomniał, że zapoznał się tam bezpośrednio z radościami i troskami tamtejszych wspólnot chrześcijańskich, toteż także z tego powodu przyjął propozycję zwołania zgromadzenia synodalnego dla Bliskiego Wschodu.

Papież podkreślił, że Synod ma postrzegać problemy tego regionu w świetle Pisma Świętego i tradycji Kościoła. Przekonywał, że trzeba w nim dostrzec kolebkę chrześcijaństwa i planu powszechnego zbawienia w miłości, tajemnicy komunii wyrażającej się w wolności i z tego względu wymagającej odpowiedzi ze strony ludzi.

Przypomniał, że Kościół, zrodzony z Serca i Ducha Chrystusa, powołany jest, by być wśród ludzi znakiem narzędziem jedynego i powszechnego zbawczego projektu Boga. „Wypełnia tę misję, będąc sobą – to znaczy komunią i świadectwem. Komunia, która jest darem Bożym, a nie dziełem naszego wysiłku, stanowi warunek świadectwa i wymaga od nas nawrócenia” – stwierdził Ojciec Święty.

Benedykt XVI zaznaczył, że główne cele Synodu mają charakter duszpasterski. „Nie zapominając o delikatnej, a niekiedy wręcz dramatycznej sytuacji społecznej i politycznej niektórych krajów, pasterze Kościołów Bliskiego Wschodu pragną się skupić na właściwych aspektach swej misji” – stwierdził Papież.

Zaznaczył, iż chodzi o ożywienie wewnętrznej komunii Kościoła katolickiego na Bliskim Wschodzie, a także stosunków z innymi Kościołami, rozwijając więzi ekumeniczne. Ojciec Święty wskazał też na konieczność budowania konstruktywnego dialogu z wyznawcami judaizmu, z którymi wiąże katolików długa historia przymierza a także z muzułmanami.

Benedykt XVI zwrócił uwagę, że prace synodalne mają być ponadto ukierunkowane na świadectwo chrześcijan na płaszczyźnie osobistym, rodzinnym i społecznym, co wymaga umocnienia ich tożsamości chrześcijańskiej przez Słowo Boże i sakramenty.

W imieniu zgromadzonych papież zapewnił, że wszyscy pragną, aby „wierni odczuwali radość życia w Ziemi Świętej – ziemi pobłogosławionej obecnością i chwalebną tajemnicą paschalną Panu Jezusa Chrystusa”. Przekonywał, że przez całe wieki miejsca te przyciągały wielu pielgrzymów oraz męski i żeńskie wspólnoty zakonne, „które uważały za wielki przywilej móc żyć i świadczyć o Ziemi Jezusa”.

Mimo trudności chrześcijanie tamtejsi „są powołani do ożywiania świadomości bycia żywymi kamieniami Kościoła na Bliskim Wschodzie, w świętych miejscach naszego zbawienia” – stwierdził Papież.

Podkreślił, że podstawowym prawem człowieka jest prawo do godnego życia we własnej ojczyźnie, dlatego należy tworzyć warunki pokoju i sprawiedliwości, niezbędne do zgodnego rozwoju wszystkich mieszkańców tego regionu. „Wszyscy bowiem winni wnosić własny wkład: wspólnota międzynarodowa, popierając budzącą zaufanie, prawną i konstruktywną drogę do pokoju i obecne w tym regionie religie większościowe, wspierając wartości duchowe i kulturowe, łączące ludzi i wykluczające wszelką formę przemocy” – oświadczył Papież.

Zapewnił, że chrześcijanie będą nadal przyczyniać się do tego nie tylko przez dzieła społeczne, jak placówki oświatowe i opieki zdrowotnej, ale przede wszystkim przez ducha Błogosławieństw ewangelicznych, ożywiane przez praktyki przebaczenia i pojednania. „Pod tym względem będą oni zawsze cieszyć się wsparciem ze strony całego Kościoła, jak to poświadcza uroczyście obecność w tej sali delegatów konferencji biskupich z innych kontynentów” – mówił Papież.

Na zakończenie Ojciec Święty powierzył prace synodalne oraz teraźniejszość i przyszłość mieszkańców Bliskiego Wschodu wstawiennictwu wszystkich świętych „tej błogosławionej ziemi” i stałej opiece Maryi Panny.

KAI