Quattuor tempora - Suche Dni po Zesłaniu Ducha Świętego |
|
2009-06-03
U progu każdej nowej pory roku Kościół poświęca trzy dni tygodnia - środę,
piątek i sobotę - na post i modlitwę, aby uprosić błogosławieństwo Boże dla
pracy ludzkiej oraz dla duchownych, którzy otrzymują w sobotę święcenia.
Dni kwartalne znane były w liturgii rzymskiej od czasów starożytnych.
Należały do nich środy, piątki i soboty: pierwszego tygodnia Wielkiego Postu;
Oktawy Zesłania Ducha Świętego; tygodnia po Podwyższeniu Krzyża i trzeciego
tygodnia Adwentu.
Każdy z tych tygodni przypadał na początek poszczególnych pór roku i
dlatego nazwano je dniami kwartalnymi (quattuor tempora). Polska nazwa
"Suche dni" wywodzi się od zachowywania w te dni postu ścisłego.
We wstępie
do hiszpańskiego wydania książki ks. Nicoli Buxa, pt. "Reforma Benedykta
XVI. Liturgia między innowacją a tradycją", Antonio kardynał Cañizares,
Prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów zasugerował:
"... można by było zaproponować, w szczególnych okazjach,
korzystanie ze starego Mszału (zwłaszcza jeśli w nowym kalendarzu nie
ma zostało przewidziane nic szczególnego): na przykład w okresie
Siedemdziesiątnicy, na Kwartalne Dni Modlitwy i Postu [tzw.
Suche Dni] albo na Wigilię Pięćdziesiątnicy..."
| 
