2009-04-09

Za najnowszym numerem czasopisma Miłujcie się! przedstawiamy fragment orędzia przekazanego przez Pana Jezusa rumuńskiej siostrze zakonnej, która w ukryciu adorowała Go w Eucharystii w czasie komunistycznych prześladowań w Rumunii.

Orędzie to Jezus kieruje do każdej i każdego z nas, szczególnie warto je rozważać w Wielki Czwartek, świętowany w Kościele jako pamiątka ustanowienia Najświętszego Sakramentu i w Wielki Piątek, ponieważ Ofiara Eucharystyczna uobecnia Ofiarę Krzyżową na Kalwarii. 

 

 

Wielbię Ojca tu, w Eucharystii. To główny cel, dla którego ustanowiłem ten sakrament. Czczę Ojca, ale wy Mnie nie czcicie wcale! Te słowa zwrócone kiedyś do Żydów, kieruję również do ludzi obecnych czasów. Wyrażają one bolesną sprzeczność między moim życiem eucharystycznym, pełnym uwielbienia, oddawania chwały Bogu, a niewiarą i obojętnością ludzką wobec Ojca i w stosunku do Mnie. Jeżeli duch adoracji, troska o oddawanie Bogu należnej czci, gorliwość w świadczeniu uwielbienia, czci i chwały osłabły w świecie, to dlatego że świat nie uwielbia Mnie w Eucharystii. Kto nie oddaje czci Synowi, nie czci również Ojca! Wielbij Mnie więc w Najświętszym Sakramencie, a przeze Mnie uwielbiaj Ojca.

 

Uwielbiaj Mnie w Eucharystii jako Boga i Człowieka, Słowo Wcielone, Pośrednika, Zbawcę, twego Przyjaciela i Oblubieńca, twoje Życie. Wielbij moje bóstwo i człowieczeństwo, moją duszę, moje boskie Serce, moje Ciało i Krew. Niech twoje obcowanie z Eucharystią będzie jak najgłębsze, a Ja cię wprowadzę w nurt nieustannej adoracji, którą moje Serce eucharystyczne kieruje ku Ojcu. Świat nie zna i nie uznaje Ojca. Mówię o tym w swojej modlitwie: „Ojcze, świat Ciebie nie poznał, ale Ja Cię poznałem” (J 17, 25). Od dwóch tysięcy lat mówię bezustannie w Eucharystii: „Ojcze, wysławiam Cię na ziemi. Dzieło, które Mi powierzyłeś, spełniłem” (por. J 17, 4). Dziś – i przede wszystkim dziś – słowo mojej Ewangelii rozbrzmiewa, kierując się do wszystkich ludzi naszych czasów: „Nie znacie Mnie ani Ojca! Gdybyście znali Mnie, znalibyście i Ojca!” (por. J 14, 7).

 

Przynoszę chwałę Ojcu przede wszystkim w ofierze eucharystycznej. Msza św. jest najwyższym aktem uwielbienia, który kieruję ku Ojcu, najwyższą formą oddawania chwały, którą jako Bóg-Człowiek ofiarowuję Ojcu, Panu nieba i ziemi, w imieniu wszystkich ludzi wszystkich czasów. Złącz się więc ze Mną w czasie Mszy św., aby wielbić ze Mną Ojca. Złącz się z moją Matką, z całym Kościołem, z ludzkością, z niebem i ziemią, z aniołami i świętymi – i adoruj również w imieniu tych, którzy nie uwielbiają Mnie ani Ojca, w imieniu nieszczęsnych grzeszników i ateistów. Łącz się przez niepokalane Serce mej Matki, doskonałej Czcicielki Trójcy Świętej, ze Mną, Najwyższym Czcicielem Trójcy Świętej, w uroczystej chwili mej ofiary – w momencie konsekracji, a zwłaszcza po przyjęciu Mnie w Komunii świętej. Wtedy jest w tobie Ten, który czci Ojca. Uczyń swoją tę wieczystą adorację, którą – ukryty pod postaciami eucharystycznymi – ofiarowuję Ojcu w Tobie.

 

Moja rzeczywista obecność w Eucharystii jest obecnością czynną. Gdy przychodzę do ciebie w sakramentalnej Komunii świętej, wówczas w twojej duszy, w twoim sercu całą swoją i całą twoją istotą oddaję chwałę, cześć i nieustanne uwielbienie należne Nieskończonemu Bóstwu, jedynej i niepodzielnej Trójcy.

 

Moja rzeczywista obecność w tabernakulum jest tą samą rzeczywistością co we Mszy św. po konsekracji. Nie przestaję oddawać chwały Ojcu w każdym tabernakulum na wszystkich ołtarzach świata i pragnę włączyć ciebie i wszystkich ludzi do tego nieskończonego dzieła nieustannej boskiej adoracji eucharystycznej przez pośrednictwo Niepokalanego Serca i pod kierunkiem Kościoła.

 

Wszystkie dusze adorujące nieustannie oddają chwałę Bogu na ziemi. Oddają chwałę Trójcy Świętej w Eucharystii. Gdy mówią Mi: „Jezu, wielbię Ciebie”, ich uwielbienie jest skierowane również ku Ojcu, bo Ojciec jest we Mnie a Ja w Ojcu. Jesteśmy jednym w Bogu, w Boskiej Istocie.

 

---

Miłujcie się! nr 2-2009