Zakony tradycyjne to zgromadzenia które w liturgii używają wyłącznie lub częściowo Nadzwyczajnej Formy Rytu Rzymskiego. Jednym z wielu młodych i dynamicznie się rozwijających, tradycyjnych zgromadzeń są Kanonicy Regularni św. Jana Kantego (SJC). Zgromadzenie to powstało w 1998r. w Chicago. Patronem i wzorem dla wspólnoty jest osoba św. Jana Kantego (Jana z Kęt) - polskiego kapłana z XV wieku.

Szczególnym powołaniem zgromadzenia Kanoników Regularnych św. Jana Kantego (SJC) jest: Instaurare Sacra - czyli przywracanie sacrum - w Kościele, w świecie i we własnym życiu, w dążeniu do własnego uświęcenia, jak i zbawienia i uświęcenia wszystkich ludzi. Zadanie to realizowane jest poprzez sprawowanie uroczystych liturgii i nabożeństw, sztukę i muzykę sakralną, co ma pomóc katolikom odkryć głębokie poczucie sacrum. Mottem zgromadzenia są słowa: Dla Ołtarza to co najlepsze. Dlatego bardzo ważne miejsce zajmuje dbałość o wierność normom liturgicznym, piękno i godny sposób celebracji.

Szczególnym elementem charyzmatu Kanoników jest sprawowanie Najświętszej Ofiary oraz sakramentów według obydwu obowiązujących form liturgii rytu rzymskiego – formy zwyczajnej (posoborowej) oraz nadzwyczajnej (przedsoborowej).

Zakonnicy codziennie odprawiają Godzinę Świętą przed Najświętszym Sakramentem, w ich duchowość wpisany jest także żarliwy kult Męki Pana Jezusa przejawiający się w uroczystej celebracji liturgii Wielkiego Tygodnia i odprawianiu tradycyjnego nabożeństwa kościołów stacyjnych w Wielkim Poście, oraz nabożeństwo do Przenajświętszej Maryi Panny. Kult Matki Bożej objawia się w uroczystym obrzędzie poświęcenia się zakonników Błogosławionej Dziewicy przed złożeniem pierwszych ślubów zakonnych, codziennym wspólnym odmawianiu Różańca i szczególnie uroczystych obchodach świąt maryjnych. Patronem i wzorem dla wspólnoty jest osoba św. Jana Kantego - polskiego kapłana z XV wieku.

Pomnik św. Jana Kantego na rynku w Kętach

Działalność

Charyzmat przywracania świętości realizowany jest przede wszystkim w ramach duszpasterstwa w prowadzonych przez Kanoników parafiach. Oprócz uroczyście sprawowanej liturgii w obu formach rytu rzymskiego to także kultywowanie tradycyjnych nabożeństw i zwyczajów, umacnianie żywej praktyki religijnej w rodzinach, formacja młodych parafian pomagająca im wyrosnąć na dobrze ukształtowanych dojrzałych katolików, wykłady na temat dziedzictwa Kościoła, jego nauczania oraz kultury katolickiej. Konfesjonał zakonnicy uważają za swoje naturalne miejsce pracy. Muzykę sakralną pielęgnują prowadząc w jednej z parafii aż siedem różnych chórów. Ponadto angażują się na rzecz propagowania nadzwyczajnej formy rytu rzymskiego, organizują szkolenia w zakresie celebracji dla kapłanów i seminarzystów oraz prowadzą katechezy na temat tej formy liturgii dla wiernych świeckich.

Historia

Początek Kanonikom Regularnym Św. Jana Kantego dał amerykański zmartwychwstaniec o. Frank Phillips. Na jego postawę duży wpływ miał przykład dwóch kapłanów: Martina Hellriegela oraz Richarda Schulera propagatorów muzyki i sztuki sakralnej, którzy uwrażliwili go na troskę o piękno i prawdę w liturgii. W 1988 roku o. Phillips został proboszczem parafii św. Jana Kantego w Chicago, założonej w XIX wieku przez polskich emigrantów. W swojej nowej parafii, dla upiększenia liturgii wprowadził do niej chorał, zaczął oprawiać Msze Święte także po łacinie, liturgię sprawował w sposób godny, ubrany w piękne szaty, wzbogacając ją tym wszystkim, co od wieków stanowiło część katolickiego dziedzictwa liturgicznego i duchowego.

Wszystko to działo się w okresie posoborowego rozprężenia w Kościele, szczególnie widocznego w Ameryce, gdy lekceważenie norm liturgicznych, bylejakość i nadużycia liturgiczne, stały się codziennością w coraz bardziej pustoszejących kościołach. Poprzez piękno kościelnych ceremonii kapłan chciał ukazać wiernym blask Świętych Tajemnic. Jeszcze w tym samym roku na prośbę ordynariusza archidiecezji chicagowskiej zaczął w parafii sprawować Mszę Świętą także w przedsoborowym kształcie.

Działalność o. Phillipsa zaczęła przynosić owoce. Dzięki odnowie liturgicznej, z małej parafii zagrożonej zamknięciem z powodu braku wiernych, stała się wspólnotą pełną życia. Wśród wielu nowych osób przyciągniętych do parafii św. Jana Kantego pojawiło się kilku mężczyzn odczuwających powołanie do kapłaństwa i życia zakonnego. To zainspirowało o. Phillipsa powołania do życia wspólnoty zakonnej kapłanów i braci oddanych sprawie „przywracania świętości”. Po uzyskaniu zgody biskupa, w 1998 roku pierwsi członkowie zostali oficjalnie przyjęci, dając początek nowemu zgromadzeniu, rok później odbyły się obłóczyny pierwszych nowicjuszy.

Od samego początku zgromadzenie sprawowało liturgię w formie posoborowej, jak i przedsoborowej, co stawia wspólnotę w gronie tzw. zgromadzeń tradycyjnych. Dawna forma Mszy Świętej zajmuje ważne miejsce w życiu duchowym zakonników. Papieskie zezwolenie z 2007 roku na jej swobodne celebrowanie sprawiło, że Kanonicy zdecydowali, że będą działać na rzecz jej propagowania, tym samym wzbogacając swój chryzmat o nowy rys apostolski. Jak większość tradycyjnych wspólnot, Kanonicy nie narzekają na brak powołań. Do ich grona należy także jeden Polak.

Źródło: http://zakony-na-swiecie.blogspot.com/, http://www.canons-regular.org/