Wielkie Antyfony - "O" Antyfony - 17-23 grudnia |
|
Ostatni tydzień Adwentu to czas, kiedy w liturgii Kościół przygotowuje
się do przyjęcia Zbawcy świata. Przez liturgię prowadzą nas tzw. Wielkie
antyfony („O” antyfony). Tradycja przypisuje je św. Grzegorzowi Wielkiemu, a
obecny ich układ powstał dzięki Amalariuszowi z Metzu (IX w.).
Są to antyfony do Magnificat
w nieszporach, a po reformie liturgicznej znalazły się one także – w
skróconej formie – we Mszy świętej, jako werset aklamacji przed Ewangelią.
Antyfony, których treść jest zaczerpnięta z ksiąg Starego
Testamentu, zaczynają się od słów: O Sapientia (Mądrości); O Adonai
(Panie); O radix (Korzeniu); O clavis (Kluczu Dawida); O oriens (Wschodzie); O
rex (Królu); O Emmanuel. Pierwsze litery tych antyfon, poczynając od ostatniej
do pierwszej, tworzą zawołanie: "ero cras" - jutro przybędę.
17 grudnia - I
antyfona "O Sapientia" - POSŁUCHAJ - plik MP3
|
O Sapiéntia, quæ ex ore Altíssimi prodísti, attíngens a
fine usque ad finem, fórtiter suavitérque dispónens ómnia: veni ad docéndum nos
viam prudéntiæ. |
O Mądrości, która wyszłaś z ust Najwyższego, Ty obejmujesz
wszechświat od końca do końca i wszystkim rządzisz z mocą i słodyczą, przyjdź i
naucz nas dróg roztropności. |
18 grudnia - II
antyfona "O Adonai"
|
O Adonái et Dux domus Israel, qui Móysi in igne flammæ
rubi apparuísti, et ei in Sina legem dedísti: veni ad rediméndum nos in
brácchio exténto. |
O Adonai, Wodzu Izraela, Tyś w krzaku gorejącym objawił
się Mojżeszowi i na Syjonie dałeś mu Prawo, przyjdź nas wyzwolić swym potężnym
ramieniem. |
19 grudnia - III
antyfona "O Radix"
|
O Radix Iesse, qui stas in signum populórum, super quem
continébunt reges os suum, quem gentes deprecabúntur: veni ad liberándum nos,
iam noli tardáre. |
O Korzeniu Jessego, który się wznosisz jako znak dla
narodów, przed Tobą zamilkną królowie, a ludy będą się modlić do Ciebie,
przyjdź nas wyzwolić już dłużej nie
zwlekaj. |
20 grudnia - IV
antyfona "O Clavis"
|
O Clavis David, et sceptrum domus Israel; qui áperis, et
nemo claudit; claudis, et nemo áperit: veni et educ vinctum de domo cárcerís,
sedéntem in ténebris et umbra mortis. |
O Kluczu Dawida i Berło domu Izraela, Ty który otwierasz a
nikt zamknąć nie zdoła, zamykasz a nikt nie otworzy, przyjdź i wyprowadź z
więzienia człowieka pogrążonego w cieniu
śmierci. |
21 grudnia - V
antyfona "O Oriens"
|
O Oriens, splendor lucis ætérnæ et sol iustítiæ: veni, et
illúmina sedéntes in ténebris et umbra mortis. |
O Wschodzie, Blasku światłości wieczystej i Słońce
sprawiedliwości, przyjdź i oświeć żyjących w mroku i cieniu
śmierci. |
22 grudnia - VI
antyfona "O Rex"
|
O Rex géntium et desiderátus eárum, lapísque anguláris,
qui facis útraque unum: veni et salva hóminem, quem de limo
formásti. |
O Królu narodów przez nie upragniony, kamieniu węgielny
Kościoła, przyjdź zbaw człowieka, którego utworzyłeś z prochu
ziemi. |
23 grudnia - VII
antyfona "O Emmanuel"
|
O Emmánuel, rex et légifer noster, exspectátio géntium et
salvátor eárum: veni ad salvándum nos, Dómine Deus noster. |
O Emmanuelu, nasz Królu i Prawodawco, oczekiwany
zbawicielu narodów, przyjdź, aby nas wybawić nasz Panie i
Boże. |
Dzisiaj Antyfony "O" znane są m.in. z hymnu nieszpornego
"Boża Mądrości" lub pieśni tradycyjnej "Mądrości, która z Bożych ust
wypływasz".
Hymn: Boża Mądrości
Boża Mądrości, co ogarniasz wszystko
I wszystkim rządzisz z mocą i słodyczą;
Ludu Twojego Wodzu i
Pasterzu,
Przyjdź do nas, Panie!
Szczepie Jessego, Znaku dla narodów,
Któremu władcy milcząc cześć
oddają,
Kluczu Dawida, Berło Izraela,
Przyjdź do nas, Panie!
Wschodzie bez kresu, Blasku nieśmiertelny,
Sprawiedliwości Słońce
najjaśniejsze,
Więzi łącząca ziemię i niebiosa,
Przyjdź do nas,
Panie!
Królu wszechświata i nasz Prawodawco,
Węgielny Głazie, który spajasz
ludzkość,
Zbawco człowieka i Emmanuelu,
Przyjdź do nas, Panie!
Czas już się zbliża, abyś nas odkupił
Przez Twoje życie, śmierć
i
zmartwychwstanie;
Tobie i Ojcu z Duchem pocieszenia
Chwała niech będzie.
Amen.
|
