Alfons Maria Liguori urodził się w bogatej, szlacheckiej rodzinie w 1696 roku. W wieku dwunastu lat został wysłany na uniwersytet w Neapolu. Tam studiował prawo cywilne i kościelne. Uczył się również muzyki, malarstwa. Po ukończeniu studiów został adwokatem. Ojciec Alfonsa pragnął, aby  syn zrobił karierę i ożenił się z córką księcia. Ta jednak, wstąpiła do zakonu.
W wieku 27 lat, po przegranym procesie Alfons Liguori postanowił porzucić zawód prawnika. Poszcząc przez trzy dni szukał woli Bożej. Odwiedziwszy przytułek dla nieuleczalnie chorych zobaczył światło i usłyszał słowa „Porzuć świat, oddaj się mnie”. Alfons Liguori odpowiedział na to wezwanie i wstąpił do seminarium. W wieku 30 lat został księdzem a w 1732 roku, aby dotrzeć z Ewangelią do ludzi najbardziej opuszczonych i zaniedbanych duchowo, założył w Neapolu Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela (Congregatio Sanctissimi Redemptoris).

„Kto się modli, ten się zbawi; kto się nie modli, ten się potępi”

Nazywany 'doctor zelantissimus' – najżarliwszym nauczycielem, bp. Alfons Liguori dbał o poziom moralny i intelektualny swoich kapłanów i studentów seminarium. Dla nich stworzył wielotomowe dzieło „Theologia moralis”. Starał się pisać dla wszystkich. Był przekonany, że każdy człowiek jest powołany do świętości.

Do jego najważniejszych dzieł wydawanych wielokrotnie i w różnych językach należą m.in. Umiłowanie Jezusa Chrystusa w życiu codziennym, Nawiedzenia Najświętszego Sakramentu, Uwielbienia Maryi, Medytacje pasyjne, Medytacje różańcowe, Droga do świętości. O ćwiczeniach duchowych, Rozważania o cierpiącym Zbawicielu, Katechizm. Św. Alfons uważał za swoją najlepszą i najważniejszą książkę O wielkim środku modlitwy (tytuł nowego wydania - Stając przed Bogiem). Pisał „Gdybym mógł, to bym chciał wydrukować tę książeczkę w tylu egzemplarzach, ilu jest wiernych na ziemi, i dałbym ją każdemu”.

„Jeśli ktoś nie pokocha Jezusa ukrzyżowanego, nie pokocha go nigdy”

Alfons Liguori był poetą, kompozytorem i wspaniałym kaznodzieją. Głosił piękne kazania o Chrystusie ukrzyżowanym. Gdy został biskupem pamiętał o ubogich przeznaczając na nich swoje dochody. W czasie głodu sprzedał sprzęty ze swojego domu biskupiego, aby kupić chleb dla potrzebujących. W kolejnych latach reumatyzm doprowadził biskupa Liguori do paraliżu i ogromnego cierpienia. Msze święte musiał odprawiać na siedząco a posiłki przyjmował przez rurkę. Mając 79 lat powrócił do zgromadzenia redemptorystów, gdzie zmarł w wieku 91 lat, 1 sierpnia 1787 roku.

Pius  VII beatyfikował Alfonsa Liguori w 1816 roku, a Grzegorz XIV kanonizował w 1839 r.
Obecnie zgromadzenie redemptorystów liczy 38 prowincji, w których prawie 6 tys. kapłanów służy Bogu i ludziom.
Do dzisiaj we Włoszech powszechnie śpiewa się skomponowaną przez niego kolędę „Zstąpiłeś z gwiazd dalekich, o Królu nieba”.

MT