z Polski
List do Ojca Świętego w sprawie liturgii tradycyjnej |
|
2006-12-27
Jesteśmy z Tobą, Ojcze
Święty Deklaracja w sprawie przywrócenia liturgii
tradycyjnej
1. W związku z coraz liczniejszymi oświadczeniami bliskich współpracowników
Ojca Świętego, potwierdzającymi jego wolę przywrócenia do pełni praw i swobody
używania liturgii tradycyjnej rytu rzymskiego, my, wierni świeccy Kościoła
rzymskokatolickiego, pragniemy wyrazić publicznie naszą nadzieję i wdzięczność.
Pragniemy także potwierdzić solidarność z Papieżem, który już na wiele lat przed
wstąpieniem na Stolicę Świętego Piotra podejmował starania o to, by czcigodne
formy liturgiczne przekazywane w długiej tradycji i zatwierdzone uroczyście
przez św. Piusa V „zgodnie z rytami i zwyczajami Kościoła Rzymskiego” (Św. Pius
V, bulla Quo primum z 1570), zostały „zachowane jako skarb dla Kościoła dnia
dzisiejszego i jutra” (por. kard. Joseph Ratzinger, podsumowanie Dni
Liturgicznych w Fontgombault w 2001 roku).
2. Zapowiadane przywrócenie do użycia liturgii tradycyjnej, czyli klasycznego
rytu rzymskiego, odbieramy jako potwierdzenie zasady, którą przypomina, słowami
Soboru Watykańskiego II, ogłoszony przez Sługę Bożego papieża Jana Pawła II
Katechizm Kościoła Katolickiego: „święta Matka Kościół uważa za równe w prawach
i godności wszystkie prawnie uznane obrządki i chce je na przyszłość zachować i
zapewnić im wszelki rozwój” (KKK, 1203; Sacrosanctum Concilium, 4). Tę zasadę
Kościoła przypomniał w swoim czasie kardynał Joseph Ratzinger, oświadczając, iż
„Sobór zarządził reformę ksiąg liturgicznych, ale nie zakazał ksiąg
wcześniejszych” (konferencja z 24 X 1998 do uczestników pielgrzymki z
okazji motu proprio Ecclesia Dei). Wszystko wskazuje na to, iż zbliżamy się dziś
do rozwiązań, które pozwolą zabłysnąć tym słowom pełniejszym blaskiem.
3. Gorąco dziękujemy Ojcu Świętemu za jego wszystkie dotychczasowe gesty
zrozumienia, otwartości i szacunku względem „nastawienia tych, którzy czują się
związani z liturgiczną tradycją łacińską” (Jan Paweł II, motu proprio Ecclesia
Dei, 6 c). Gesty te wpisują się i przedłużają linię postępowania Sługi Bożego
Jana Pawła II, który już niemal dwadzieścia lat temu apelował do biskupów i
pełniących posługę duszpasterską w Kościele o „decyzje mające na celu
zagwarantowanie szacunku dla słusznych życzeń”, wyrażanych przez „katolików,
którzy żywią przywiązanie do niektórych dawnych form liturgii i dyscypliny
tradycji łacińskiej” (Jan Paweł II, motu proprio Ecclesia Dei, 5 c). Biorąc pod
uwagę wszystkie trudy i troski, z jakimi związana jest posługa pasterzy
Kościoła, spodziewamy się równocześnie, że regulacje zapowiadane przez Stolicę
Apostolską ułatwią przełamanie owego wymierzonego w stare formy liturgiczne
swoistego „nakazu nietolerancji, który … staje na przeszkodzie niezbędnemu
pojednaniu wewnętrznemu w Kościele” (kard. Joseph Ratzinger, Bóg i świat,
383).
4. Wyrażamy ponadto nadzieję, że odpowiedzią na to zaangażowanie Benedykta
XVI będzie też unikanie w potocznym dyskursie kościelnym szkodliwych „słów,
opinii i czynów, które by w świetle sprawiedliwości i prawdy nie odpowiadały
rzeczywistemu stanowi” katolików przywiązanych do starej tradycji liturgicznej
(Sobór Watykański II, Dekret o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 4). Mamy
także nadzieję, że poprzez przywrócenie do pełni praw liturgii św. Piusa V
przybliżona zostanie perspektywa naprawy rozłamu, który także na tym tle
nastąpił w 1988 roku i trwa dotąd, zapewne „nie bez winy ludzi z jednej i
drugiej strony” (Sobór Watykański II, Unitatis redintegratio, 3), między innymi
z powodu marginalizacji w Kościele „pewnych prawd i pewnych wartości wiary
chrześcijańskiej”, którymi „przestano żyć” i które „przestano kochać”
(kard. Joseph Ratzinger, konferencja do Biskupów Chile z 13 VII 1988). Modlimy
się, by ta rana została uleczona, a wszyscy katolicy już dziś związani wiarą w
te same dogmaty mogli się także cieszyć widoczną wspólnotą życia
kościelnego.
5. W tych dniach oczekiwania pragniemy się zatem przyłączyć do tych głosów
poparcia i wdzięczności, które są już kierowane do Ojca Świętego ze strony
znanych osobistości świata chrześcijańskiego – i chętnie wypowiadamy tu słowa
uznania i wdzięczności Ojcu Świętemu Benedyktowi XVI za wolę odejścia od
praktycznego wykluczenia liturgii tradycyjnej, będącej przez wieki czcigodnym
narzędziem uświęcenia wielu i wielkim pomnikiem naszej kultury duchowej.
Przemysław Alexandrowicz senator RP
prof. UMK dr hab. Jacek Bartyzel politolog
dr Sławomir Cenckiewicz historyk, IPN
prof. dr hab. Jan Dzięgielewski historyk
Marcin Gugulski Publicysta
Lech Jęczmyk tłumacz
Marek Jurek marszałek Sejmu RP
Bogusław Kiernicki prezes Fundacji Św. Benedykta
Wojciech Kilar kompozytor
Aleksander Kopiński historyk kultury i krytyk literacki, redaktor
„Frondy”
dr Jacek Kowalski historyk sztuki, pieśniarz
doc. dr hab. Grzegorz Kucharczyk historyk, IH PAN
Jan Filip Libicki poseł na Sejm RP
Marcin Libicki poseł do Parlamentu Europejskiego
Paweł Lisicki eseista
prof. dr hab. Roman Michałowski historyk, UW
Andrzej Mikosz prawnik
dr Paweł Milcarek filozof i publicysta, redaktor naczelny
„Christianitas”
Paweł Nowacki wicedyrektor TVP1, autor programów publicystycznych
dr Justyn Piskorski nauczyciel akademicki
Ewa Polak-Pałkiewicz publicystka
Tomasz Raczkiewicz artysta Opery Poznańskiej
dr hab. Marcin Sompoliński dyrygent, Akademia Muzyczna w Poznaniu
dr Piotr Sosiński prawnik
Konrad Szymański poseł do Parlamentu Europejskiego
prof. dr hab. Kazimierz Świrydowicz matematyk, UAM
dr Tomasz P. Terlikowski filozof, publicysta wydawnictwa Polskapresse
Jacek Tomczak poseł na Sejm RP
prof. Piotr Tryjanowski biolog, UAM
Artur Zawisza Poseł na Sejm RP
|